سنتز زئولیت beta، مزوپورmcm-41 و هیبرید کامپوزیت mcm-41/beta و مقایسه جذب برخی از آلاینده‎های آلی به‎وسیله این مواد

امروزه ترکیبات آلاینده‎ آلی به‎وسیله فعالیت های انسانی، از راه های متفاوتی تولید می شوند. این آلاینده‎ها به‎دلیل ویژگی های جهش‎زایی، سرطان‎زایی و سمیت بالایی که دارند برای محیط زیست و موجودات زنده خطرناک هستند. این مواد نسبتاً فرارند و نیمه عمر طولانی دارند لذا تخریب و از بین بردن آلاینده های آلی به‎روش هایی که برای محیط زیست مضر نباشد، مهم است. با توجه به کاربرد گسترده زئولیت‎ها در جذب آلاینده‎ها، در این پروژه به حذف آلاینده‎های آلی قرمزکنگو و 4- نیتروفنول توسط غربال مولکولی mcm-41 تکلیس شده و نشده، زئولیت beta و کامپوزیت beta/mcm-41 در محیط آبی و بافری پرداخته شد. در ابتدا این مواد سنتز شدند و عامل تغییر دما بر روی سنتز غربال مولکولی mcm-41 و کامپوزیت beta/mcm-41 بررسی و میزان جذب آلاینده‎ها اندازه‎گیری شد. نتایج تجربی جذب گونه‎های آلی با استفاده از هم‎دمای جذب لانگمویر، فرندلیخ و خط‎راست بررسی شد. نتایج حاصل نشان داد که معادله خط‎راست همخوانی بیش‎تری به‎ترتیب نسبت به معادله فرندلیخ و لانگمویر دارد. نتایج داده‎ها نشان می‎دهد که جذب غربال مولکولیmcm-41 تکلیس نشده به‎‎ترتیب بیش‎تر از غربال مولکولی mcm-41 تکلیس شده، کامپوزیت beta/mcm-41 و زئولیت beta می‎باشد که این ویژگی در توافق با آب‎گریزی بیش‎تر ctab و در نتیجه برهمکنش‎های وان‎دروالسی بیش‎تر آن با آلوده‎کننده‎های آلی می‎باشد. همچنین جذب گونه آلی قرمزکنگو بیش‎تر از 4- نیتروفنول بود که این نتایج در توافق با خاصیت آب‎دوستی این ترکیب و حلالیت بیش‎تر این ماده در محیط آبی می‎باشد. جذب 4- نیتروفنول در محیط بافری (10ph=) نسبت به محیط آبی بیش‎تر است. در محیط بافری به‎دلیل پیوند هیدروژنی حاصله در اثر پروتون‎زدایی 4- نیتروفنول و تبدیل آن به 4- نیتروفنوکسید با گروه‎های si-o-، موجود در زئولیت یا غربال مولکولی جذب بیش‎تر است.